Dr. P. Tserenbazar | Доктор П. Цэрэнбазар
Social space changes of Mongolians
Learning foreign languages, adopting foreign cultures and lifestyles are common things in the contemporary globalized world. Everywhere, not only in Mongolia, people are changing, both identifying and differentiating at the same time, the same place.
This topic relates to two sociological broad approaches. The first is cultural globalization (Ritzer 2008), which entails cultural differentialism, cultural convergence and cultural hybridization. According to this theory, Mongolians are converging their lifestyles and are hybridizing some elements of everyday life. For example, urban and rural people’s clothing, food, and customs are changing. On the other hand people are trying to develop and differentiate traditional cultural elements, such as national celebrations, national clothing and acient cultural heritage.
The second approach relates to social space. Moving physically is a Mongolians’ natural characteristic, but in today’s world, how do we take up and create our physical, mental and social space? As defined by Michel Foucault, space is “the space in which we live, which draws us out of ourselves, in which the erosion of our lives, our time and our history occurs, the space that claws and gnaws at us, is also, in itself, a heterogeneous space … we live inside a set of relations.” Now it is common for persons to live and study abroad, and subsequently all their family members are confronted with foreign cultures intentionally and accidentally. Exploring the differences between people’s physical, mental and social spaces in urban and rural area and investigating differentiation, convergence and hybridization in contemporary Mongolian culture are the main objectives of this research project. Methods used will be case studies, ethnography and social mapping.
Монголын нийгмийн орон зайн өөрчлөлт
Орчин үеийн даяаршсан дэлхий дахинд гадаад хэл сурах, гадны соёлын элемент, амьдралын хэв маягийг хэвшүүлэх нь энгийн үзэгдэл билээ. Зөвхөн Монголд төдийгүй дэлхий даяар хаа сайгүй хүмүүс нэг цаг хугацаа, нэг орон зайд өөрчлөгдөж, адилсаж бас ондоошиж байна.
Энэ сэдвээр социологийн хоёр томоохон хандлагын хүрээнд судалгааны ажлаа явуулах юм. Эхнийх нь соёлын даяаршил (Ritzer 2008) ба соёлын ялгарал, давхцал, эрлийзжилтийн хүрээнд монголчуудын өдөр тутмын амьдралын хэв маяг, зарим элементүүд өөрчлөгдөж байгааг авч үзнэ. Жишээлбэл хөдөөгийн хүмүүсийн хувцаслалт, хоол хүнс ба зан заншил өөрчлөгдөж байна. Нөгөө талаас хүмүүс үндэсний соёлын махбодоор ялгарахыг хичээж үндэсний баяр тэмдэглэх, үндэсний хувцас өмсөх, эртний эд зүйлийг чухалчлах хандлага нэмэгдэж байна.
Хоёрдугаар хандлага нь нийгмийн орон зайн асуудалтай илүү холбоотой. Физик орон зайд нүүн шилжих явдал нь монголчуудын уламжлалт ахуйтай шууд холбоотой бөгөөд шинэ зүйл биш юм. Харин орчин үед хүмүүсийн нийгмийн, оюун санааны болон бодит ертөнцөө бүтээж байгаа байдал нь сонирхол татах асуудал болж байна. Мишель Фукогийн тодорхойлсноор орон зай бол “бидний амьдарч, өөрсдийгөө бүтээж байдаг орчин бөгөөд хүмүүс энэ цогц харилцааны дотор оршин байгаа” билээ. Одоо үед хэн нэгэн гадаадад амьдрах, сурах явдал түгээмэл бөгөөд тухайн хүний орсон орчин нөхцөл, гадны соёлын нөлөөнд гэр бүлийн гишүүд нь санаатай болон санамсаргүйгээр давхар орох болдог. Орчин үеийн монголын нийгэм дэх хот ба хөдөөгийн хүмүүсийн соёлын ялгаа, давхцал ба эрлийзжилт, бодит орон зай, оюун санааны болон нийгмийн орон зайн ялгааг судалж илрүүлэх нь энэ судалгааны төслийн үндсэн зорилго юм. Судалгааны хүрээнд нөхцөлт байдлын судлал, угсаатны зүйн болон нийгмийн газарзүйн аргуудыг хэрэглэх болно.
