Sayana Namsaraeva | Намсараева Саяна
Mobility and ethnography on the triple frontier of the ‘three Mongolias’
Project description
Recent easing of the border crossing regime in North Asia – between Russia, China and Mongolia in particular - resulted in a rapid increase in cross-border mobility of people, goods and ideas. However, it also demonstrates re-establishing of cultural and linguistic links between the “three Mongolias”, as Owen Lattimore (1969) referred to Mongolia, Chinese Inner Mongolia, and border regions of the Russian Siberia with its Mongol speaking ethnic groups. Rising transborder circular migration between these three countries is often driven by desires and emotions, and my ethnographic research mostly concerns the ways how different groups of Mongols of Mongolia and Inner Mongolia justify their visits to Eastern Siberia. For example, pilgrims from Mongolia come to Buryatia in thousands to worship powerful spirits of the Lake Baikal and other Buddhist monks (e.g. “imperishable body” of khambo-lama Itigelov). Other border crossers such as Barga Mongols perceive their travels more as a “historical nostalgic tourism” (Baker & Kennedy 1994) and as an act of homecoming to connect with their ancestors and their mythical nutag (place of their origin) in Barguzin valley, thus expanding the limits of their homeland across the national borders.
Filling a conspicuous gap in the literature on cross-border migration in this triple frontier region the project seeks to answer the following questions: how does new transnational dimension reconfigure and re-centre spiritual landscape in people’s imagination? And can rapidly growing cross-cutting ties between different sections of the Mongolophone world facilitate a revival of the new cultural version of Pan-Mongolism?
‘Гурван Монгол’ - ын гурвалсан хилийн хөдөлгөөн болон этнографи
Төслийн тайлбар-тодорхойлолт
Монгол, Орос, Хятад гурван улсын дундаx хил нэвтрэх дэглэм суларснаар бараа таваарын болон хүмүүсийн хөдөлгөөн мөн түүнтэй холбоотой үзэл санаа огцом нэмэгдсэн юм. Энэ нь Овөн Латтиморын (1969) хэлсэнчлэн ‘Гурван Монгол’ буюу Монгол, Хятадын Өвөр Монгол, Оросын Сибирийн хил дагуу орших монгол хэлтэй ястангуудын хоорондох хэл соёлын хэлхээг дахин холбож өгсөн. Эдгээр гурван улсын хоорондох нэмэгдэж буй хилийн тойрог маягийн шилжих хөдөлгөөн нь ихэнхдээ сэтгэл хөдлөл хүсэл тэмүүллээр хөтлөгдсөн байдаг ба миний судалгаа нь Монгол болон Өвөр Монголоос Зүүн Сибирьт ирдэг өөр өөр бүлэг хүмүүс аялалаа хэрхэн тайлбарлаж байгаа тал дээр тулгуурлах юм. Жишээлбэл, Буриадад хэдэн мянгаараа ирж байгаа Монголчууд Байгал нуурын хүчтэй онгод болон Буддын шашны лам хуврагуудад (жишээлбэл, ‘амьд бурхан’ Итгэлт хамба ламд) мөргөхөөр ирдэг. Барга Монгол гэх мэтийн бусад хилээр нэвтэрч байгаа хүмүүс өөрсдийнхөө аялалыг ‘түүхээ эргэн санах аялал’ (Baker & Kennedy 1994) мөн төрсөн нутаг Баргажины хөндийдөө ирж өвөг дээдэстэйгээ золгох буюу гэртээ буцаж ирж байна хэмээн тайлбарладаг. Тэднийг ингэж төрсөн нутгийн хил хязгаарыг орон хил дамнуулан өргөжүүлж байна гэж ойлгож болно.
Энэхүү гурвалсан хилийн бүсэд гарч буй хил дамнасан хөдөлгөөний талаарх зохиол бүтээлийн мэдэгдэхүйц орон зайг бөглөхийн зэрэгцээ энэ төслөөр хил хаалттай үед хүмүүсийн төсөөлж байсан тэр сүсэг бишрэлийн газрын цар хүрээ одоо энэ хил нээлттэй болсон үед хэрхэн өөрчлөгдөж дахин хаана хэрхэн төвлөрч байна вэ? Монгол хэлтэн эдгээр хүмүүсийн хооронд хурдтай нэмэгдэж байгаа энэ сүлжилдсэн хэлхээ холбоо нь панмонголизмын соёлын нэг шинэ хэлбэрийг гаргаж ирэх үү? гэx зэрэг асуудлуудыг судлах юм.
